Vaftiz

Birinci Gizem Vaftiz'dir ve diğer gizemlerin kabulü için temel şartı oluşturur. Vaftiz hıristiyan topluluğuna kabul, giriş gizemidir. Vaftiz olan kimse Kilisenin tarihsel görevini üstlenir. Bu görev Tanrının İsa'da gerçekleştirdiği kurtarıcı eylemlere tanıklık etmektir. Hıristiyan kişi, İsa'nın yaşamının ve ölümünün tüm etkilerini, Tanrının vaftiz gizemi ile kendisine malettiğine inanır. Hıristiyan kişi topluluğa girdiğinde, yani girdiği anda yalnızca bir kez vaftiz olur.

Vaftiz ayini daima bir tür suya batırmayı içerir. Bazı Kiliselerde vaftiz olacak kimsenin başına su serpilir, bazılarında ise bir su havuzu bulunur ve vaftiz olacak kimse suya batırıldıktan sonra yüze çıkar. Bazı hıristiyanlar ise nehir veya göller gibi doğal mekanları yeğler. Vaftizde kullanılan sözcükler Matta İncilinden alınmıştır:

"Seni Peder, Oğul ve Kutsal Ruhun adına vaftiz ediyorum." Bazı Protestan kiliseleri ise sadece İsa adına vaftiz ederler.

Topluluğa katılacak yeni üyeleri Hıristiyanların en büyük bayramı olan Paskalya kutlamaları sırasında vaftiz etmek ilk çağlardan beri adet haline gelmiştir. Üç gün süren bu bayram, ilk baharda, Yahudi Paskalyası ile hemen hemen aynı tarihte kutlanır. Bu bayram üç belirli bölümden oluşur ve herbiri Hıristiyan inancının esasını oluşturan, İsa'nın hayatında yer almış olaylara dayanır:

a. Bayramın Perşembe akşamı İsa'nın Son Akşam Yemeği anılır.

b. Cuma günü, günün ortasında Hıristiyanlar İsa'nın Çarmıhta ölümünün anısını tazeler.

c. Nihayet Cumartesi akşamını Pazar sabahına bağlayan gece, İsa’nın yeni bir hayata dirilişi, yani Paskalya, kutlanır.

Bu kutlamaların en önemlisi olan Paskalya, eskiden cumartesi akşamı başlar, tüm gece sürer ve Paskalya Pazarı gün ağarırken (İncillere göre İsa'nın dirildiği saatte) sona ererdi. Bugün bu kutlamanın süresi 2-4 saate indirilmiştir. Paskalya kutlaması sırasında hıristiyan toplumunun yeni üyeleri geleneksel olarak imanlarını beyan edip vaftiz olurken, daha önce vaftiz olan üyeler de iman beyanlarını yeniler ve hıristiyanca yaşamaya tekrar söz verirler.

Yorumlar